Yutaka - Brazasia

Yutaka Yokokura (横倉豊) - urodzony w 1952 roku kompozytor, producent i aranżer, specjalizujący się w nurcie jazz fusion, grający na instrumentach klawiszowych, gitarze i koto. W środowisku muzycznym znany bardziej pod pseudonimem Yutaka (アーティスト). W wieku 4 lat rozpoczął lekcje grania na fortepianie. Do 15 roku życia z pasją słuchał muzyki popularnej, kiedy to w połowie lat 60-tych zapałał miłością do muzyki brazylijskiej i latynoamerykańskiej. Niedługo po tym (początek lat 70-tych) założył swój własny zespół, grający muzykę inspirowaną ówczesną twórczością Sérgio Mendesa.
W 1972 roku przeprowadził się do USA (Long Beach, California), gdzie mieszka do dziś. W latach 1975-78 był klawiszowcem grupy Hiroshima (formacja jazz fusion, składająca się z amerykanów pochodzenia japońskiego) . W roku 1980 nagrał swój debiutancki album solowy - „Love Light”, wydany po raz pierwszy rok później przez japońską wytwórnię fonograficzną Alfa. Do 1993 roku stworzył jeszcze 3 płyty, po czym najprawdopodobniej zrezygnował z dalszej kariery solowej (nie można odnaleźć jasnego wytłumaczenia, ale najprawdopodobniejszym powodem było niewystarczające zainteresowanie dorobkiem Yutaki).
Styl Yutaki miesza jego miłość z doświadczeniem oraz pochodzeniem. Na pierwsze skrzypce idzie zawsze ogromny wpływ muzyki latynoskiej, a zwłaszcza brazylijskiej (przeważa rytm bossa novy), który podany jest w „obudowie” z jazz fusion, wyuczonym podczas występów z Hiroshimą; na koniec wszystko jest zgrabnie i klimatycznie ozdobione przez nuty japońskie i orientalne (najczęściej partie grane przez samego artystę na koto).

Dyskografia:

- Love Light (1981)
- Yutaka (1988)
- Brazasia (1991)
- Another Sun (1993)

Yutaka - Brazasia (1991)

Gatunek: jazz fusion (odmiana latynoska)
Kompozycja: Yutaka Yokokura
Produkcja: Yutaka Yokokura, Dave Grusin, Larry Rosen
Aranżacja: Yutaka Yokokura
Wykonanie:
- Yutaka Yokokura
- Oscar Castro-Neves
- Luis Conte
- Paulinho Da Costa
- Gary Grant
- Jerry Hey
- Kim Hutchcroft
- Abraham Laboriel
- Gracinha Leporace
- Teo Lima
- Artur Maia
- Gary Meek
- Bill Reichenbach
- Michael Shapiro
- Ricardo Silveira
- Carlos Vega
- Jerry Watts
- Pauline Wilson

Lista utworów:

01 Brazasia 5:13
02 East By South 5:01
03 Morena 5:02
04 Chuva 5:25
05 Lambasa Nova (You're Good For Me) 4:29
06 Urban Jungle 5:10
07 Wayward Wind 3:00
08 (If I Only Have) One Chance 4:34
09 Sao Jorge 5:49
10 Say You Do 4:16

„Brazasia”, najintensywniej w twórczości Yutaki, określa jego dążność do uchwycenia własnej wizji muzycznej fuzji Dalekiego Wschodu i Brazylii. Już pierwszym zwiastunem zawartości albumu jest sam jego tytuł. A co stanowi tą zawartość? Rdzeniem przewodnim została latynoska odmiana fuzji jazzowej, która w czystej istocie tworzy proporcjonalne połączenie elementów rocka, jazzu i funku, z ogromnym wpływem nurtów muzycznych ameryki łacińskiej. Element orientalny artysta potraktował tu, jak w całej swojej twórczości, w postaci przyprawy podkreślającej wyodrębniony już z latynoskiego ogółu, brazylijski smak. Nie ma tu pojedynczego sposobu przedstawienia tego połączenia. Przykładowo utwór tytułowy jest najbardziej frontalny w przekazie. Dokładniej przedstawia rajską wizję połączonej Brazylii i Azji, zarówno przez tekst piosenki, duet wokalny, jak i rytm sugerujący bossa novę oraz typowo latynoski garnitur instrumentów, podsycany ozdobnikami w postaci partii granych na nadające orientalnej nuty, japońskie koto i dopełniające południowo-amerykański rytm, brazylijskie agogo. „Morena” stanowi największy ukłon w stronę brazylijskiej natury całej płyty. Kamieniem węgielnym jest w nim przygrywka wykonana na berimbau, jednym z najbardziej charakterystycznych dla Brazylii instrumentów, określająca rytm całego utworu, oscylujący gdzieś miedzy bossa novą a sambą. Na krążku jest również chwytliwa hybryda bossa novy i lambady pod wdzięcznym tytułem „Lambada Nova”.
Teksty wszystkich utworów wokalnych traktują o miłości, co nie powinno dziwić nikogo, jako że praktycznie każda piosenka utrzymana w rytmikach bossa novy, salsy, forró, merengue, carimbó i samby (na których upiera się cała twórczość Yutaki), musi się w jakimś stopniu na niej skupić.
Generalnie „Brazasia” jest bardzo ciekawym krążkiem i na pewno zaskoczy nawet najbardziej wybrednego wielbiciela jazz fusion. Ze względu na sam koncept i rodzące się z niego, zaskakujące harmonią, unikatowe operacje muzyczne, płyta jest godna plecenia każdemu, kto ceni świeżość i indywidualizm. A jeśli ktoś, jak ja, uwielbia muzykę dalekiego wschodu oraz latynoskie/brazylijskie rytmy, po prostu musi się zapoznać z tą produkcją.

Ocena: 6(8)

Yutaka - Brazasia