Hiromitsu Agatsuma - Eien no Uta (永遠の詩, Eternal Songs)

Hiromitsu Agatsuma (上妻宏光), ur. 27 lipca 1973 roku w Hitachi (prefektura Ibaraki), japoński kompozytor, wirtuoz shamisen, grający w stylu Tsugaru-jamisen (nazwa stylu pochodząca od nazwy instrumentu). Naukę gry na shamisen rozpoczął w wieku 6 lat. W roku 1988 (mając 14 lat) zdobył pierwszą nagrodę na krajowym konkursie Tsugaru-jamisen. Dalsze tytuły na krajowych konkursach zdobył w latach 1995 i 1996, stając się tym samym mistrzem tradycyjnego stylu gry na shamisen. Najwyższy tytuł i wielkie uznanie, nie wystarczyły młodemu muzykowi, który postanowił wyłamać się z opanowanej już tradycji i zacząć eksperymentowanie z łączeniem dźwięków instrumentu z elementami różnych gatunków muzycznych.

We wrześniu 2001 wydał pierwszy swój album solowy, zatytułowany po jego nazwisku „Agatsuma”. Płyta zdobyła wyróżnienie „Albumu Roku z Tradycyjną Muzyką Japońską” na 16-tej edycji Nippon Gourudo Disuku Taishou (日本ゴールドディスク大賞, Japan Gold Disc Award). Wydany w 2002 roku drugi album pt. „Beams”, stał się zarazem pierwszym wypuszczonym na rynku amerykańskim w 2003, z ramienia Domo Records. Z okazji debiutu, Agatsuma przyszykował 5-koncertową na wschodnim wybrzeżu USA, która okazała się wielkim sukcesem, umacniającym popularność artysty w Ameryce. Do tej pory Hiromitsu wykonał ponad 100 koncertów, dodając do tego występy gościnne na żywo, telewizyjne i radiowe, w Japonii i poza jej granicami. Występował i współpracował z wieloma znanymi postaciami ze świata muzyki i estrady, m.in. Marcusem Millerem, Naną Vasconecelos czy Larrym Coryellem.

Dyskografia:

- Agatsuma (2001)
- Beams (2002)
- Classics (2003)
- Beyond (2004)
- Eien no Uta (永遠の詩, Eternal Songs, 2005)
- En (○ -エン-, 2006)
- Soufuu (蒼風, Blue Wind, 2007)
- Agatsuma Plays Standards (2008)

Hiromitsu Agatsuma - Eien no Uta (永遠の詩, Eternal Songs, 2005)

Gatunek: world music/muzyka etniczna (połączenie tradycyjnej japońskiej muzyki z elementami klasycznymi i współczesnymi)
Kompozycja: Hiromitsu Agatsuma i inni
Aranżacja: Hiromitsu Agatsuma, Masanori Sasaji
Produkcja: Hiromitsu Agatsuma, Eiichi Naito, Hitoshi Namekata, Masanori Sasaji
Wykonanie (niepełna lista):
- Hiromitsu Agatsuma (shamisen, wokal)
- Takayuki Hijikata (gitara)
- Masanori Sasaji (fortepian, instrumenty perkusyjne)
- Chieko Kinbara Group (instrumenty smyczkowe)
- Yasuhiro Sato (kontrabas)
- Shinozaki Masashi (skrzypce)
- Makoto Kimura (instrumenty perkusyjne)
- Hideyo Takakuwa (flet prosty)
- Akiko Osawa (flet prosty)
- Hiroshi Soekawa (shinobue)
- Kimio Yamane (klarnet)
- Masaki Ogawa (fagot)
- Minori Nakazawa (fagot)
- Otsuhiko Fujita (róg angielski)
- Satoshi Shoji (obój)

Lista utworów:

01 Niji shoku no kaze (虹色の風, Rainbow Wind) 4:11
02 Jino tabibito (時の旅人, Time Traveler) 3:54
03 Matsuri bayashi (祭り囃子 , Matsuri Bayashi) 4:07
04 Umoyou (雨模様, Rainfall) 4:22
05 Sooran bushi (ソーラン節, Souran Bushi) 6:38
06 En (宴, Feast) 2:27
07 Hana... chiru (花...散る, Falling Petals) 5:15
08 Setsuna (刹那, Moment) 2:18
09 Shuukaku sai (収穫祭, Harvest Day) 4:16
10 Jounetsu no bara (情熱の薔薇, Passion Rose) 5:41
11 Tabaruzaka (田原坂, Tabaruzaka) 4:45

Pierwszy jaki miałem okazję poznać i od razu wg mnie najlepszy album Agatsumy. Niekiedy bywa tak, że najbardziej podoba się pierwszy przesłuchany album danego artysty, tym bardziej jeśli tworzy on na mniej więcej równym poziomie. Ale ja nie biorę nigdy pod uwagę sentymentu przy ocenianiu. Tak więc był to po prostu szczęśliwy traf.
„Eien no Uta” jak większość projektów Agatsumy składa się z jedne części skupionej na tradycji, oraz drugiej, w której łączą się światy japońskiego folkloru i esencji wyciągniętych z kultur całego świata, ale w głównej mierze zachodu. Nie są one regularnie oddzielone, a dawkowane w sposób dość spontaniczny, ale ułożony tak że w żadnym wypadku nie daje żadnych znaków nieładu.
Na krążku są kawałki energiczne, bezpośrednio okazujące czysty, kunsztowny ale zdyscyplinowany, dźwięk strun tsugaru jamisen. Są kompozycje podniosłe, wyraźniej odzwierciedlające harmonię połączenia wewnętrznej tradycji z wpływem zewnętrznym. Shamisen stanowi tu wyznacznik uniwersału, niekiedy występujący w zgranej parze z gitarą, instrumentami perkusyjnymi (taiko, tsuri daiko, shime daiko, kane, hyoshigi itd.), fortepianem, smyczkami, skończywszy na flecie shinobue i zachodnich instrumentach dętych drewnianych (klarnet, fagot, róg angielski). Prawdziwym majstersztykiem, nieśmiało błyskającym z pośród bardzo solidnej reszty, jest utwór „Hana... chiru” (Falling Petals). Melodia przewodnia stanowi czysty mistycyzm, dostojnie uzupełniany potęgującymi wyraz smyczkami. Mniej więcej w połowie partytury prym przechodzi w zmyślną linię fortepianową, która po chwili zostaje delikatnie usunięta na dalszy plan, przez nieugięty shamisen.
Jako owoc fuzji, całość smakuje znacznie lepiej niż kalifornijska rolada z sezamem, majonezem i ogórkiem. Smakuje jak prawdziwe, tradycyjne, japońską ręką mistrzowską wykonane maguro toro sashimi, jedzone na świeżym powietrzu pośród deszczu płatków kwitnących wiśni, ale w zazdrosnym okcydentalnym otoczeniu, które musi obejść się smakiem i zająć się swoimi sprawami. Proporcje wschodu i zachodu są tu rozłożone wręcz idealnie - shamisen stanowi twardy, mocny jak japoński bambus rdzeń, podczas gdy pozostałe składniki kompozycji doskonale go uzupełniają, niekiedy nieśmiało wychodząc na pierwszy plan.
Przyjemnie się słucha tej płytki przy każdej okazji. Potrafi ukoić szargany rutyną czy złym dniem nastrój, wcale nie gorzej niż np. wcześniej recenzowany „Flower” Akiry Jimbo, który jest dla mnie niewyczerpanym źródłem relaksu. Pozostaje jedynie polecić podbijając autorskim znakiem jakości ;).

Ocena: 7(9)

Hiromitsu Agatsuma - Eien no Uta